André Goffin studeerde aanvankelijk tekenen aan de Academie van Namen. Tussen 1946 en 1951 kreeg hij aan de Academie van Brussel schilderles van onder meer Anto Carte.

Na een figuratief debuut geraakte hij al snel geïnteresseerd in abstracte kunst. Zijn voorkeur voor abstracte composities vormt een levenslange zoektocht naar harmonie bestaande uit solide geometrische constructivistische composities in voorname kleuren.

In zijn composities staan geometrische vlakken in heldere kleuren centraal. Het ritme wordt verstrekt door geanimeerde lijnen, die een dialoog tussen rechten en bogen verraden. Goffin maakt handig gebruik van de oneindige variatiemogelijkheden aan kleuren en vlakken, die elkaar versterken of met elkaar contrasteren. De gecreëerde evenwichten en spanningen culmineren in een harmonische synthese, die haar oorsprong kent in een ontegensprekelijk modernisme. Ook sobere en sterke contrasterende geometrische composities in zwart en wit zijn Goffin niet vreemd.

Werken van Goffin zijn terug te vinden in de collecties van de Belgische staat en de Franstalige Gemeenschap, maar ook in het metrostation ‘Waterloo’ in Charleroi.