Vic Gentils werd opgeleid tot schilder aan de Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en was aanvankelijk beïnvloed door het expressionisme, maar evolueerde al snel naar kubisme en abstractie. Hij was ook gefascineerd door Afrikaanse kunst die hij in 1956 op een tentoonstelling in het KMSK van Antwerpen had leren kennen. Twee jaar later maakte hij zijn eerste abstracte reliëfs bestaande uit oude geprofileerde lijsten, die hij in de vorm van triptieken exposeerde. Hij begon het hout te bewerken met een brander waardoor het een ander aspect krijgt. Eveneens in 1958 werd hij stichtend lid van de groep G58 die vanaf 1959 in het Antwerpse Hessenhuis exposeerde. In 1960 vervoegde hij samen met onder meer Van Anderlecht en Vandenbranden de groep de Nieuwe Vlaamse School. Voor zijn assemblage begon hij gebruik te maken van recuperatiemateriaal afkomstig van piano’s, balustrades, kasten enz. Vanaf 1964 ontwikkelde hij volledig driedimensionale ensembles met een figuratieve inslag. Met zijn hommageportretten en met historisch geïnspireerde werken verwierf hij internationale faam. Naast assemblages bleef hij altijd schilderen, maakte sculpturen in brons en terracotta en ook lithografieën, collages en gouaches.