Nadat hij in de Eerste Wereldoorlog had gevochten begon Guiette in 1919 als autodidact te schilderen. Hij inspireerde zich op de kunst van zijn tijd en begon aan een grondige studie van de plastische vorm. Hij werd beïnvloed door het Vlaams expressionisme en tekende een contract met de galerie van Paul-Gustave Van Hecke. Onder invloed van Picasso evolueerde zijn werk naar een meer kubistische tendens. Rond 1947 was zijn werk verwant aan de zogenaamde ‘art brut’. De materie wordt een belangrijk element om primitieve vormen weer te geven, die almaar meer naar tekens evolueren. Vanaf 1955 wordt het werk van Guiette informeel. Het teken wordt meer en meer een kalligrafisch symbool dat in de jaren 1960 en daarna getuigt van de invloed van de zen-filosofie.