Van Hoeydonck studeerde kunstgeschiedenis en archeologie aan de universiteit van Antwerpen en volgde daarnaast avondschool schilderkunst aan de academie. Hij is een nieuwsgierig man en maakte vele reizen. Zo trok hij naar Marokko dat een inspiratiebron was voor enkele van zijn eerste schilderijen die hij in 1952 exposeerde in de Antwerpse galerie Buyle. Parijs was het thema van zijn tweede solotentoonstelling in 1952 in galerie Unicum in Brugge. In 1954 koos hij voor de geometrische abstractie. Zijn geschilderde composities en collages bestaan uit een veelheid aan vormen in energieke kleuren. Van Hoeydonck trad toe tot de groep Formes (1956) waar hij bevriend werd met Bury. Hij was ook stichtend lid van G58 die exposities organiseerde in het Hessenhuis. Deze boden de gelegenheid om het werk van buitenlandse avant-gardekunstenaars beter te leren kennen. De schilder nam steeds meer afstand van de strengheid van het constructivisme en ging op zoek naar nieuw wegen. In 1956 integreerde hij in zijn werk stukjes plexiglas die intrigerende lichteffecten teweeg brengen. Hij maakte een reeks werken met licht waarin hij experimenteerde met wit op wit. Een verblijf in New York in 1961 wakkerde zijn interesse voor de ruimtevaart nog aan en voortaan werd deze zijn inspiratiebron. Sculptuur werd zijn nieuwe medium. Zijn beeldje Fallen Astronautwordt in 1971 door de astronauten van Appolo 15 op de maan achtergelaten. In de jaren 1980 maakt hij fotomontages geïnspireerd door de steden die hij bezocht en waarin hij een imaginair universum ontwikkelt waarin de architectuur de natuurwetten uitdaagt

Link naar officiële site: http://paulvanhoeydonck.com/