Rudolf Meerbergen volgde zijn opleiding aan de Academie en Hoger Instituut te Antwerpen, waar hij later ook lesgaf. In 1945 werd hij lid van de ‘Jeune Peinture Belge’.

Hij debuteerde met lyrische portretten, evolueerde eerst naar expressionisme en levensgrote figuren in bruin en wit, en daarna naar geometrische abstractie.

Meerbergen reisde veel in Frankrijk, Spanje en Portugal. Zijn werken hangen in musea in Brussel en Antwerpen.

Rudolf Meerbergen was voornamelijk een schilder – kleuren behoorden tot zijn uitdrukkingsmiddel – omdat hij hierin een gelaagdheid kon aanbrengen die hem ook ideologisch kon bevredigen. Zijn schilderkunstige vormen konden een dimensionaliteit tonen die hij niet in een tekening kon leggen. De verf bracht hem verder in zijn artistieke weg, de lijnen veel minder.